Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Głubczycach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 grudnia 2024 roku

Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Krzysztof Chruszczewski

Protokolant: sekretarz sądowy Bożena Piróg-Lipińska

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2024 roku

sprawy z powództwa D. W.

przeciwko T. W.

o wydanie ruchomości i zasądzenie

1.  oddala powództwo.

2.  zasądza od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w G. na rzecz adw. M. N. kwotę 1 477,00 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt siedem złotych), w tym kwotę 276,20 zł (dwieście siedemdziesiąt sześć złotych 20/100) podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

Sygn. akt I C 203/23

UZASADNIENIE

Powódka D. W. wystąpiła z pozwem przeciwko T. W. o wydanie szeregu ruchomości stanowiących jej własność a będących wyposażeniem mieszkania oraz zasądzenie od tego pozwanego na jej rzecz kwoty 5 000,00 zł tytułem odszkodowania za zniszczone przez niego ruchomości, będące jej własnością.

Pozwany T. W. wniósł o oddalenie powództwa D. W..

Sąd ustalił:

Powódka D. W. i pozwany T. W. rozwiedli się w 2023 roku. D. W. wyprowadziła się z wspólnie zajmowanego mieszkania socjalnego w trakcie rozwodu. W obecności kuratora sądowego pozwany T. W. wydał powódce D. W. jej rzeczy osobiste, pozostawione przez nią w tym mieszkaniu. Powódka D. W. i pozwany T. W. mają ze sobą czworo dzieci. Sąd powierzył wychowywanie tych dzieci pozwanemu T. W.. Byli małżonkowie nie mieli rozdzielności majątkowej ani nie dokonali podziału majątku wspólnego po rozwodzie. Wyposażenie mieszkania kupowali oni za świadczenia z pomocy społecznej i za środki finansowe uzyskane z pracy przez pozwanego T. W.. Wyposażenie mieszkania wykorzystywane jest przez dzieci stron. Od czterech miesięcy powódka D. W. nie utrzymuje kontaktów ze swoimi dziećmi. Zakupione meble były używane i dlatego też część z nich z uwagi na zużycie została zutylizowana przez pozwanego.

/ dowód: zeznania pozwanego T. W. k. 60 /

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo wniesione przez D. W. przeciwko T. W. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy zasadniczo nie są sporne. Powódka D. W. wyprowadziła się z wspólnie zajmowanego mieszkania socjalnego w trakcie rozwodu. W obecności kuratora sądowego pozwany T. W. wydał powódce D. W. jej rzeczy osobiste, pozostawione przez nią w tym mieszkaniu.

Powódka D. W. w przeprowadzonym postępowaniu dowodowym nie wykazała, że pozostawiła w tym mieszkaniu ruchomości będące jej własnością. Jej zeznania w tym zakresie uznał Sąd jako gołosłowne a przez to zupełnie niewiarygodne. Wyposażenie mieszkania kupowane było za świadczenia z pomocy społecznej i za środki finansowe uzyskane z pracy przez pozwanego T. W.. (...) te użytkowane są przez dzieci stron, których wychowaniem zajmuje się jedynie pozwany T. W.. Część mebli wobec zużycia pozwany zutylizował.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy uznać, że stan faktyczny sprawy nie daje żadnych podstaw do przypisania pozwanemu T. W. odpowiedzialności odszkodowawczej wobec powódki D. W. w zakresie zgłoszonych przez nią w pozwie żądań.

Należy w tym miejscu podkreślić, że przy rozpoznawaniu przez Sąd zgłoszonego roszczenia, przede wszystkim należy mieć na względzie podstawową zasadę postępowania cywilnego, że ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne, w zakresie umożliwiającym sądowi sprawdzenie zasadności zgłoszonego roszczenia ( art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.).

Dlatego też, skoro powódka D. W. nie wykazała w sprawie za pomocą środków dopuszczalnych według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, że zachodzą okoliczności uzasadniające zgłoszone przez nią w pozwie żądania, to Sąd uznał, że jej roszczenia nie mogą zostać uwzględnione, a powództwo jako bezzasadne podlega oddaleniu.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku Sąd przyznał adwokatowi M. N. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Głubczycach kwotę 1 477,00 zł, w tym kwotę 276,20 zł podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce D. W. z urzędu w postępowaniu sądowym.